Öncelikle “bir kez daha dünyaya gelsem, yine erkek olmak isterdim” cümlesiyle başlayayım da, “feminen bir eğilim mi war?” sorusu aklınıza gelmesin.
Hayatım boyunca, üstün yetenekler ya da özellikler werilmiş bir çok kadın tanıdım. Lezzetini tanımlayamayacağım yemekler yapabilen, -küçücük elleriyle- her okuduğumda farklı anlamlar çıkardığım yazılar yazabilen, notaları dans ettirircesine kullanabilen ya da zekasıyla hayranlık uyandırabilen kadınlar. (Araba kullanma konusunda da aynı şeyi söylemek isterdim ama Ona henüz rastlayamadım)
Ama şu günlerde anlıyorum ki, siz kadınlara werilmiş olanların en akıl almazı we en yücesi, tümünüze bahşedilmiş olan anne olabilme yetisi.
Pınar’ ın içinde bir canlı war,
benden bir parça.
Biraz da O’ndan.
Pınar’dan almış mecalini,
biraz da benden…
Annesinin karnına attığı tekme gözüme geliyor, daha pembe görüyorum. Kulağıma geliyor daha bir anlam katıyor duyduklarıma. Kalbime geliyor, daha bir derin hissediyorum. Daha da derin…