MAD MAN ON THE MOON

Dedim ya önceki yazıda "rutinden kurtulma çabası" diye. İşte ona bir örnek.Görüntü yaklaşık 10 gün öncesine ait. Yeni eğitim-öğretim yılına bizimle beraber girecek olan ewimizi ödül olarak badana we boya yapmaya karar werdik. Eşyalar toplanmış we ortam boya yapılable duruma getirilmiş. Yalnız, boyayı yapması gereken arkadaşta bir eksiklik war.
Zannederim gönlü Ege'de, aklı ise 80'li yıllarda kalmış. Olayın anafikrini 1 Megabyte a sığdırmaya çalıştım.Üşenmeyen buyursun. (Ha bu arada unutmadan; Sewgili xbox; al sana upload:))

Hızz

Düşük dewirde çalışan öğrencilerimiz için hazırladığım sınawı bitirdikten sonra alelacele 150 km. yol gidip düğün için hazırlıklara başladık. Kuzenimin düğünüydü we onların şoförlüğünü yapmak güzel bir duygu oldu.

(Daha çok arabamı süslemeleri hoşuma gitti:)).

Neyse düğün bittikten sonra müstakbel gelin we damadı bırakıp, bir 150 km. daha yaptıktan sonra 03.10 a.m. ciwarında ewe gelebildik we sabah gerçekleşecek yeni sınawa kalkabilmek için uykuya daldık.Kısacası Pazar günüm koşuşturmakla geçti. Gerçi yorgunluk dışında o günden memnun kaldım. En azından tekdüzelikten kurtulmuş olduk. Sair zamanda bu rutinlikten nasıl kurtulmaya çalıştığımıza bazen ben bile gülüyorum.sağ kalırsak (we upload diye bişey warsa:)) onu da sonraki yazıda...

BU MUDUR?

Hayalini kurduğun, mavi renkli, ince tabanlı, hafif ve çok çekici olan spor ayakkabıyı almak için gerekli parayı hazırlar we dükkan dükkan dolaşıp onu bulmaya çalışırsın. Tüm cumartesini onunla karşılaşmak için harcar fakat geniş görünümlü, uzun bağcıklı we kocaman dili olan ayakkabılardan başka seçeneğin olmadığı kanaatine warırsın.
Aradan aylar geçer, hiç aklında yokken we sahip olmak için gerekli paran hazır değilken witrinlerden birinde tesadüfen onunla göz göze gelirsin.
İşte "aşk" budur. Arar bulamazsın, bulur alamazsın...

TEBESSÜM

Türkçeye çewirince aynı tadı wermedi. X filminden alıntı, tebessüm yaratan Y repliği;

- Do you talk to your wife while makin' love?
- Yeah, if she calls...

UYUM SORUNU

Zannımca bu blog işi de -her işte olduğu üzere- tecrübe ile yürüyecek bir olay. Bu bağlamda, anlatımı güçlü bir-iki blog sahibini takip edeceğiz heralde. (Brezilya'dan Avrupa'ya gelmiş futbolcunun uyum sorunu misali...)
Eğer yaşadığınız yer, PTT dışında herhangi bir kamu binası barındırmayacak kadar küçük, ADSL 'den bahsedildiğinde; "o dediğin yok ama APS war" cewabını alacak çapta bir yer ise, başınızdan geçenleri blogda yayınlamak için 29 harf fazla gelebilir.
Yani ne diyeyim artık? Rastgelsin...

ARMAĞAN

Eşimin bana son hediyesi bu blog oldu. Teşekkürlerimi sunuyorum ona. Ama bir iki komplo teorisinden de alıkoyamıyorum kendimi. Şöyle ki; yıllardır esprilerime direkt olarak, yalnız başına maruz kalan eşim bu durumun paylaşarak azalacağını düşünmüş olmalı ki bu işi bana yıktı.
Aynaya baktığımda ne hergün buraya yazacak kadar üretken, ne de kopyala, yapıştır, tıkla, compose etc. ile uğraşabilecek sabırlı bir adam görüyorum. Ama kimbilir? Ucundan bir parça tuttuğumuza göre belki de beni çekecek birşeyler ortaya çıkar zamanla...
Kalın sağlıcakla...